تحلیل ها
خبر برکناری کارلو آنچلوتی از سرمربیگری بایرن واکنش های انتقادی چهره هایی مانند افنبرگ و برمه را در پی داشت. برخی از هواداران هم با آوردن دلایلی آنرا نادرست و عجولانه دانستند و گروهی دیگر آنرا درست خواندند
۰
تحلیل ها
با نزدیک شدن به پایان دوران روبن و ریبری در بایرن بحث جایگزینی آنها چه از راه جذب وینگر و چه از راه تغییر سیستم بسیار داغ شده است و هر یک از دو نظریه طرفداران خود را دارند. طرفداران ایده یافتن جانشین برای روبری بازی بدون وینگر در فوتبال امروز را از نظر کارایی دارای ریسک و احتمال پایین آمدن کیفیت میدانند. از سویی هم با توجه به اینکه شاید تا سالها وینگرهایی در این سطح یافت نشوند یا در بازار آشفته نقل و انتقالات قیمتهای کاذب داشته باشند، روی آوردن به سیستمهای بدون وینگر موافقانی دارد.از آنجاییکه کارلتو در میلان هم با دو روش ۳-۳-۴ و ۲-۱-۳-۴ بازی میکرد و با توجه به ویژگیها و سبک بازی ستاره هایی مانند مولر و خامس که میتوان با به کارگیری آنها تنوع سیستم را در تیم پیاده کرددر این میان به نظر میرسد کارلو آنچلوتی با در نظر گرفتن هر دو سوی جریان، راه سومی را در پیش گرفته است. او از یک سو میداند که تواناییهای روبن و ریبری را نمیتوان نادیده گرفت و از آن بهره نبرد به ویژه اینکه احتمالا سال پایانی آنها در بایرن است و انگیزه های فراوانی برای خداحافظی همراه با دست یافتن به افتخاری دیگر دارند. از سوی دیگر هم امکان آسیب دیدگی و نبود آنها در بسیاری از دیدارها هست و جانشین هم سطحی هم در تیم وجود ندارد و باید بدون وابستگی شدید به این دو ستاره بازی کرد. بنابراین در هر دو بازی رسمی که تا به اینجا انجام داده (سوپر کاپ برابر دورتموند و بازی با لورکوزن در بوندس لیگا) با بردن تولیسو به سمت راست خط هافبک و به کارگیری مولر در پست فوروارد مکمل در کنار لواندوفسکی و جابجایی های ریبری میان دو پست هافبک چپ و وینگر چپ نوعی ۲-۴-۴ شناور را در زمین پیاده کرده سپس در نیمه های دوم با آوردن کومان به جای مولر در برابر دورتموند و ورود روبن به جای مولر در برابر لورکوزن بازی را با دو وینگر دنبال کرده است. از آنجاییکه کارلتو در میلان هم با دو روش ۳-۳-۴ و ۲-۱-۳-۴ بازی میکرد و با توجه به ویژگیها و سبک بازی ستاره هایی مانند مولر و خامس که میتوان با به کارگیری آنها تنوع سیستم را در تیم پیاده کرد، به نظر میرسد در این فصل بایرن بسته به شرایط هر بازی و تاکتیک مورد نظر از هر دو ساختار بدون وینگر در قالب سیستمهای ۲-۴-۴ یا ۲-۱-۳-۴ و وینگر محور در قالب سیستمهای ۳-۳-۴ و یا ۱-۳-۲-۴ بهره بگیرد و حتی در بسیاری از بازیها به مانند دو بازی یاد شده در نیمه دوم تغییر سیستم دهد که این استراتژی میتواند کمک بزرگی برای به کارگیری همه پتانسیل تیم باشد. نویسنده: کیوان . ف