۱۱۹ سال پیش وقتی در چنین روزی تیمی در ایالت باواریا توسط یازده فوتبالیست که در راس آنها فرانتس جان قرار داشت تاسیس شد شاید کمتر کسی تصور میکرد روزی آن تیم یکی از بزرگترین و پر افتخار ترین تیم های دنیا شود.
با گذشت چهار سال و اندی از تصمیم سوال برانگیز مدیران بایرن بر تمدید نکردن قرارداد یوپ هاینکس و به دنبال آن تغییر سبک بازی بایرن و به تدریج جدایی یا افت شماری از بهترین و موفقترین ستاره ها و جایگزین شدن آنها با بازیکنانی که هرگز انتظارات را برآورده نکردند، دیگر به دیدن مدل بازی برآمده از آن عادت کرده ایم اما هنوز بسیاری از ما آنرا باور نداریم.
در آن سوی میدان اندرلخت نماد فوتبال باشگاهی بلژیک و پرافتخارترین تیم لیگ این کشور ایستاده است که همیشه یک پای قهرمانی در لیگ بلژیک بوده و سی وسه بار به این عنوان دست یافته اما در این فصل بر خلاف همیشه آغازی ناامید کننده داشته و پس از شش هفته در میان ناباوری در رده دهم لیگ برتر بلژیک ایستاده است!در آن سوی میدان اندرلخت نماد فوتبال باشگاهی بلژیک و پرافتخارترین تیم لیگ این کشور ایستاده است که همیشه یک پای قهرمانی در لیگ بلژیک بوده و سی وسه بار به این عنوان دست یافته اما در این فصل بر خلاف همیشه آغازی ناامید کننده داشته و پس از شش هفته در میان ناباوری در رده دهم لیگ برتر بلژیک ایستاده است! آنها حال و روز خوبی ندارند و خوش شانس بوده اند که در زمانی با بایرن روبرو میشوند که بایرن هم در اوج آمادگی نیست. اما به هر حال با روندی که فوتبال بلژیک در پیش گرفته و ستاره هایی که در چند سال اخیر پرورش داده نباید تیمهای این کشور را دست کم گرفت و از پیش بازنده دانست. خطرناکترین بازیکن آنها را میتوان لوکاس تئودورژیک فوروارد ملی پوش لهستانی دانست که آقای گلی فصل گذشته لیگ بلژیک را یدک میکشد و رویارویی او با هوملس و شاید زوله میتواند دیدنی باشد.
نیمکت نشین کردن سباستین رودی و توماس مولر که در بازی هفته نخست و سوپرکاپ عملکرد خوبی داشتند و نود دقیقه بازی دادن به تیاگو که به تازگی از مصدومیت برگشته به نظر منطقی نمیرسید.در نیمه دوم برای کاهش فاصله خطوط تولیسو در کنار ویدال در مرکز قرار گرفت و تیاگو جلوتر از آنها بازی میکرد تا سیستم به ۱-۳-۲-۴ تغییر پیدا کند. با اینکار بایرن توانست از فضای طولی هم بهره بگیرد و به عرض زمین بسنده نکند و در نتیجه پاسهای کارسازتر و سریعتری داده میشد و روند حرکتی تیم پویاتر و برش دار تر شده بود که سرانجام در دقیقه هفتاد و دوم توانست سدهای دفاعی برمن را بشکند. پس از گل با ورود مولر و قرارگیری او در کنار لواندوفسکی و فرستادن تولیسو و کومان ( که جانشین روبن شده بود) به هافبکهای کناری، سیستم به ۲-۴-۴ تغییر کرد. مولر برای نشان دادن تاثیر خود تنها دو دقیقه زمان نیاز داشت. حرکت بدون توپ او روی گل دوم که سانه بهترین مدافع برمن را با خود برد و فضا را برای لواندوفسکی باز کرد نقش بسزایی در به ثمر رسیدن گل دوم داشت. اینجا بود که مولر تفاوتهای خود را به عنوان ستاره ای که از فکر و هوش خود هم بهره میگیرد با بازیکنانی که تنها به تکنیک خود متکی هستند نشان داد. نقطه عطف دیگر بازی ورود سباستین رودی در پنج دقیقه به پایان بود که در همان زمان کوتاه میشد تاثیر او را در روان تر بازی کردن خط هافبک و پوشش فضای پشت سر هافبکها دید. در بخش دفاعی هر چند خط دفاع بایرن زیر فشار قرار نگرفت اما روی ضدحمله های سریع حریف هوشیارانه واکنش نشان داد. بهبود آمادگی هوملس و آلابا و بازی بهتر آنها نسبت به هفته های گذشته هم امیدوارکننده بود. پی نوشت: روی کرنرها و ایستگاهی ها به خوبی کار شده و تک تک آنها روی دروازه حریف خطرساز میشوند و بخش چشمگیری از گلهای بایرن از این راه زده میشود که تاثیر کار آنچلوتی و از ویژگیهای تیمهای اوست. نویسنده: کیوان – ف
کارلو آنچلوتی که خود پیشینه کار با پاریس را داشته و آنها را به قهرمانی لوشامپیونه هم رسانده به خوبی از ویژگیهای این تیم آگاه است و آنالیز تیم پاریسی برای او کار دشواری نیست. اما برگزاری بازی رفت در زمین پاریس و بازی برگشت در روز پایانی در مونیخ به سود بایرن نیست.پاریسی ها از زمان آمدن مالک جدیدشان هر سال با هزینه های فراوان تلاش کرده اند که در میان تیمهای پایانی قرار گیرند اما هر بار به شکلی ناکام مانده اند. گاه کم تجربگی در برابر تیمهای باسابقه و گاه مانند فصل گذشته داوری پرسش برانگیز راه آنها را بسته است. آنها دارای خط حمله ای آتشین هستند که حتی پیش از آمدن نیمار هم بسیار زهردار بود و با افزوده شدن او بیش از پیش زهردار و گزنده شده است. اما در دفاع هنوز شکننده هستند و بالانس لازم برای یک مدعی قهرمانی میان دفاع و حمله آنها کامل نشده است. کارلو آنچلوتی که خود پیشینه کار با پاریس را داشته و آنها را به قهرمانی لوشامپیونه هم رسانده به خوبی از ویژگیهای این تیم آگاه است و آنالیز تیم پاریسی برای او کار دشواری نیست. اما برگزاری بازی رفت در زمین پاریس و بازی برگشت در روز پایانی در مونیخ به سود بایرن نیست. چون در صورت شکست در بازی رفت (که به هر حال امکان آن هست) تیم تا پایان بازیهای گروهی زیر فشار قرار میگیرد آنهم در شرایطی که دو بازی نخست دور برگشت در زمین حریفان است. سال گذشته هم پس از شکست یک بر صفر در زمین آتلتیکو چنین فشاری روی تیم وارد شد. اما برگ برنده بایرن در برابر پاریس یکدست تر بودن تیم در پستهای مختلف و همچنین تجربه بین المللی بیشتر است. در حاشیه این بازی نیز رویارویی کوین تراپ با همبازیانش در تیم ملی آلمان و زمزمه های شنیده شده درباره تمایل بایرن به خرید دراکسلر از پاری سن ژرمن جالب هستند. اندرلخت دیگر همگروه بایرن هم از تیمهایی است که با توجه به رشد فوتبال بلژیک در سالهای اخیر و ظهور پدیده های پرشمار بلژیکی نباید آنرا دست کم گرفت. هر چند به نظر نمیرسد دردسرساز باشد. و اما سلتیک تیم همیشه سرسخت اسکاتلندی که فوتبال کلاسیک آن سرزمینها را دنبال میکند. اسکاتلندیها در کل هیچگاه برای آلمانیها حریفان دست و پا بسته ای نبوده اند اما اختلاف سطح دو باشگاه بایرن و سلتیک چشمگیر است و گمان نمیرود آنها هم بتوانند صعود بایرن را به چالش بکشند. نویسنده: کیوان – ف
این بازی میتواند برای بایرن گام مهمی در راه رسیدن به یک روند با ثبات و به دور از افت و خیز باشد.در ان سوی میدان وردربرمن با یکی از سخت ترین قرعه ها در دو هفته نخست روبرو شده است. بازی در زمین هوفنهایم مدعی و سپس رویارویی با بایرن نزد خوشبین ترین هواداران این تیم هم انتظار بالایی پدید نمیاورد. برمن که در تاریخ بوندس لیگا همواره از تیمهای مطرح بوده در چند سال اخیر از جایگاه خود دور شده و حتی فصل گذشته در آستانه سقوط به دسته پایین تر بود که به طرز شگفت انگیزی به وسیله الکس نوری نجات پیدا کرد. او با دانش و انگیزه خود بار دیگر امیدها را در این باشگاه زنده کرده اما روشن است که در کوتاه مدت نمیتوان از تیم او انتظار اوج گیری و بازگشت به جرگه تیمهای ممتاز بوندس لیگا را داشت. شاید در برابر بایرن تنها انتظار بازی خوب از آنها برود اما با توجه به میزبانی نگاهی هم به خنثی کردن تاکتیکهای بایرن و به دست آوردن امتیاز خواهند داشت. نویسنده: کیوان – ف
از آنجاییکه کارلتو در میلان هم با دو روش ۳-۳-۴ و ۲-۱-۳-۴ بازی میکرد و با توجه به ویژگیها و سبک بازی ستاره هایی مانند مولر و خامس که میتوان با به کارگیری آنها تنوع سیستم را در تیم پیاده کرددر این میان به نظر میرسد کارلو آنچلوتی با در نظر گرفتن هر دو سوی جریان، راه سومی را در پیش گرفته است. او از یک سو میداند که تواناییهای روبن و ریبری را نمیتوان نادیده گرفت و از آن بهره نبرد به ویژه اینکه احتمالا سال پایانی آنها در بایرن است و انگیزه های فراوانی برای خداحافظی همراه با دست یافتن به افتخاری دیگر دارند. از سوی دیگر هم امکان آسیب دیدگی و نبود آنها در بسیاری از دیدارها هست و جانشین هم سطحی هم در تیم وجود ندارد و باید بدون وابستگی شدید به این دو ستاره بازی کرد. بنابراین در هر دو بازی رسمی که تا به اینجا انجام داده (سوپر کاپ برابر دورتموند و بازی با لورکوزن در بوندس لیگا) با بردن تولیسو به سمت راست خط هافبک و به کارگیری مولر در پست فوروارد مکمل در کنار لواندوفسکی و جابجایی های ریبری میان دو پست هافبک چپ و وینگر چپ نوعی ۲-۴-۴ شناور را در زمین پیاده کرده سپس در نیمه های دوم با آوردن کومان به جای مولر در برابر دورتموند و ورود روبن به جای مولر در برابر لورکوزن بازی را با دو وینگر دنبال کرده است. از آنجاییکه کارلتو در میلان هم با دو روش ۳-۳-۴ و ۲-۱-۳-۴ بازی میکرد و با توجه به ویژگیها و سبک بازی ستاره هایی مانند مولر و خامس که میتوان با به کارگیری آنها تنوع سیستم را در تیم پیاده کرد، به نظر میرسد در این فصل بایرن بسته به شرایط هر بازی و تاکتیک مورد نظر از هر دو ساختار بدون وینگر در قالب سیستمهای ۲-۴-۴ یا ۲-۱-۳-۴ و وینگر محور در قالب سیستمهای ۳-۳-۴ و یا ۱-۳-۲-۴ بهره بگیرد و حتی در بسیاری از بازیها به مانند دو بازی یاد شده در نیمه دوم تغییر سیستم دهد که این استراتژی میتواند کمک بزرگی برای به کارگیری همه پتانسیل تیم باشد. نویسنده: کیوان . ف